تو خونه پدری هر وقت صبحونه میخوردیم مامانم میگفت حالا ناهار چی درست کنم؟ منم میگفتم خوب یه چیزی درست کن دیگه سوال پرسیدن نداره! بعدم پیشنهاد می دادم و زودم قبول میشد و مامانم یک آخیش جانانه می کشید!
فکر نمی کردم یه روزی که خودم زن خونه شدم کپی برابر اصل مامانم بشم. به خیال خودم برنامه میریختم و با برنامه دیگه نیازی نبود دغدغه چی پختن مطرح باشه. ولی خیلی وقتا نمیشه. فکر اینکه سالیان سال میخوام ناهار و شام درست کنم و بعد هر روزم از خودم بپرسم خوب یعنی چی درست کنم واقعا دیوانه ام می کنه!
یعنی میشه این قضیه ی چی بپزم حل بشه؟ :)
پ.ن: پیشنهادی برای حل کردنش دارید؟
+ آشپزی کردن دوست دارم چون چارچوبی نداره :)
درباره این سایت